Antes desenvolveuse un acto no salón de plenos do Concello no que Suárez Barcia dixo que “vivimos nunha sociedade que cada vez é mais individualista, e que parece que cada cousa que se fai é por un interese persoal. Digo que parece, pero realmente e, afortunadamente, non é así”.
O alcalde subliñou que “o mundo está cheo de xente boa, homes e mulleres que se senten ben dando, compartindo e traballando polo ben común. Sen buscar nada a cambio. Aquí temos hoxe un fermoso exemplo. Concepción Millán, Conchi e unha persoa moi vencellada a Ribadeo por motivos familiares e, aínda sendo orixinaria doutras latitudes, sabemos que leva a Ribadeo na cabeza e no corazón desde hai moitos anos. Conchi foi unha profesional da medicina durante a súa vida laboral, e tamén nos seus tempos libres cultivou outras afeccións como a pintura. E agora nesta nova etapa da súa vida, quixo conxugar estas dúas facetas que a caracterizan: a paixón pola pintura e o seu altruísmo”.
Fernando Suárez lembrou como a pintora e o seu marido contactaron con el para suxerirlle a posibilidade de facer eses retratos: “contactamos cos ex alcaldes ou cos familiares deles e pedímoslle unha imaxe da súa época de mandato. Todos colaboraron e á volta dunha tempo, hai escasos días, chegounos o resultado do esforzo e do traballo realizado nestes meses. Todos sabemos que esta entrega destas pinturas é a título gratuíto, incluído os marcos que as protexen. Sabemos que de encargalos terían un altísimo valor. Non che podemos pagar con cartos. O que sí podemos é darche o testemuño do noso agradecemento cun agarimoso aplauso”. Concepción Millán, que aludiu á súa relación con Ribadeo e ao proceso de pintado dos retratos, recibiu tamén un agasallo no nome do Concello de Ribadeo.
O acto no salón de plenos rematou coa semblanza que Fernando Suárez Barcia fixo dos seus antecesores no cargo: “quixera citar, se mo permitides, o nome e períodos en que cada un dos dez alcaldes estivestes aquí, neste mesmo sillón no que estou, tamén temporalmente, estou. De cada un de vós tentei recoller unha brevísima semblanza, feita ademais con todo respecto e agarimo.
Mario Meira González (1979-1980)
Foi o primeiro do período democrático. Un verdadeiro Relacións Publicas, moi sinxelo e sen presuncións; seguramente encabezou a candidatura de UCD por un requirimento de amizade, e cumprido este, dimitiu.
José Fojo Barcia (1980-1981)
Coma outros compañeiros viuse sorprendido ao resultar elixido Alcalde, as augas calmas até o momento anterior transformáronse nun avespeiro que, coas boas intencións como argumento, non foi dabondo para calmar.
Antonio Martínez López (1981-1983)
Fora cabeza da Candidatura Progresista Independente que empatara en concelleiros con UCD. Tocoulle facerse cargo do concello democrático e administrar a colaboración de Leopoldo Calvo-Sotelo e fíxoo con habilidade e man esquerda.
Xaime Vidaurrázaga Urbieta (1983)
No seu curto mandato iniciáronse actividades inéditas e un pacto de goberno tripartito que sementou novas alianzas no futuro.
José Ramón Cociña García (1983-1985)
Permaneceu pouco tempo porque a súa vocación política levouno ao Parlamento Autonómico. O seu ribadensismo levouno a colaborar coa administración local que o sucedeu.
Xosé Luís Trashorras Méndez (1985-1987)
Mesmo gobernando con maioría absoluta, foi quen de darlle delegacións da alcaldía á oposición e trenzar colaboracións e acordos.
Eduardo Gutiérrez Fernández (1987-1995)
Aínda que a súa época xa foi ben entrada a democracia, tivo que impulsar cambios e melloras de aspectos estancados coma o urbanismo, a recuperación e restauración da Granxa Pedro Murias. A mesma ansia empeñou na restauración coa cultura galega e no impulso cultural, musical e deportivo.
José Carlos Rodríguez Andina (1995-2003)
Dous seus precedentes políticos e profesionais soubo tirar temperanza, e da vinculación coa institución provincial e autonómica intentou procurar investimentos e melloras de posición para a vila.
Balbino Pérez Vacas (2003-2007)
Puxo en contacto inversor o Goberno central en obras como o ascensor panorámico e promocionou iniciativas turísticas na vila e nas parroquias.
Fernando Suárez Barcia (2007-2023)
Non está ben que o condutor do acto fale de si mesmo. Se o fai mal, sería un hipócrita, se o fai ben, un petulante. Pero permítanme unha despedida. Ao longo dos anos en que dirixín o goberno, con acertos e con erros, sempre co concurso dos compañeiros e compañeiras de goberno e sempre que quixeron cos do resto da Corporación, fixen canto puiden polo ben común de Ribadeo e da súa veciñanza, alentado sempre polo orgullo colectivo de vivir nun lugar aberto, activo, galeguista, progresista, moderno e orgulloso de si mesmo. E, imaxino que, igual que os que me antecederon no cargo, cun sentimento de morriña pola descarga da responsabilidade e co desexo ao mesmo tempo, de que quen me suceda no cargo, continúe na tarefa de seguir construíndo e modelando este Concello para que siga a ser o lugar marabilloso para vivir e para sentirse orgulloso que actualmente é”.